"Boże Narodzyni w Beskidach"
WALERIA PROCHOWNIK "BOŻE NARODZYNI W BESKIDACH" JASEŁKA DLA ZESPOŁU REGIONALNEGO „GROJCOWIANIE” z Wieprza
Powiedzonka i mądrości ludowe
BIYDOKOWI TA CHLYB NIE SPADNIE NA POSMAROWANOM STRONE CEKOJ PIESKU JAZ KOBYŁKA ZDECHNIE CHLYB I WODA – NI MA GŁODA CHŁOREGO PYTAJOM JEŚ A ZDROWYMU DAJOM DALIJ ZOJDZIES MILCYNCY JAK RYCYNCY DAROWANYMU KONIOWI NIE ZAGLONDOJ W ZYMBY DEJ PSU KOŚ TO IJ MU Z PYSKA NIE WYDRZES
"Bogactwo kultury ludowej górali żywieckich w podaniach i legendach"
Legendy to opowieści z życia różnych bohaterów, zazwyczaj świętych i męczenników nie znajdujące pełnego oparcia w materiałach historycznych. Opowieści fantastyczne o wydarzeniach historycznych oparte na podaniach ludowych, wymysły klechdy". Tak mniej więcej w słownikach wyrazów obcych czytamy o tym co to jest legenda. Legendy, podania, gawędy i pogodki to pojęcia, które w potocznym rozumieniu występują zamiennie, traktowane są jako synonimy. Określano nimi przede wszystkim dawne opowieści, nieraz fantastyczne, przekazywane z pokolenia na pokolenie, wzbogacane barwnymi opisami czy dodatkowymi wątkami wprowadzanymi przez opowiadających. W dawnej kulturze ludowej odgrywały one znaczącą rolę. Pozwalały na przekazywanie wiedzy, informacji oraz własnych i cudzych przeżyć, kształtowały charaktery, uczyły. Łączyły ludzi, wymagały bezpośrednich kontaktów, ponieważ przekazywane były ustnie . Opowiadano je przy różnych okazjach, szczególnie przy pracy oraz podczas spotkań świątecznych. Długie wieczory, zwłaszcza jesienne i zimowe były wspaniałą okazją do wspólnych spotkań przy pracach domowych, jak przędzenie wełny, skubanie pierza czy łuskanie fasoli. Dziadkowie i babcie pilnując wnuków opowiadali im najróżniejsze historie, często bogato okraszone strachami.